Belevenissen van de eekhoorns jaargang 2013 deel 7

27-05-2013 20:41

 

Belevenissen van de Eekhoorns jaargang 2013 deel 7

Burgers en buitenlui

Oproep vermissing eekhoorns.

In de avond was er op het journaal, dat ze op de veluwe weer wild mochten afschieten. Het ging hoofdzakelijk om de varkens en herten.

Ik snapte dat wel, maar de milieu freaks komen er te laat achter dat de populatie's dan

veel te groot worden voor beidde groepen.

Onze vrienden zien deze beelden ook op de televisie.

Maar ook al het afgeschoten wil kwam close in beeld.

Geschrokken deden ze de kop van het beeld afwenden.

Na een goede nachtrust wilde ik de voerbakjes vullen, maar er kwam geen een van de vrienden naar mij toe, vreemd dacht ik anders sprongen ze vaak al op het aanrecht.

Ik loop naar buiten waar de poort wijd openstond.

Maar niet 1 eekhoorn te bekennen, waar zitten die rakkers nou weer.

Ook de motor van hun was uit de schuur, lieve hemel het zal toch niet waar zijn.

Ja hoor radio Gelderland vertelde op het nieuws van 7.00 uur dat de jagers niet alleen achter de varkens en herten aanzaten maar ook achter wilde eekhoorns.

Ze zaten gelukkig niet ver weg, ze waren bij de omgeving van Warnsborn in het bos.

Wisten jullie dat de Eekhoorns de taal der dieren verstonden, nou ik niet.

Het varken knort dan heel zacht en het hert schraapte met zijn voorpoten.

Wat gebeurde er onze vrienden kropen op de rug van zowel de varkens als de herten.

En op zijn hardst renden ze naar een veilige plek.

In de omgeving van sportpark Papendal, hier lopen veel mensen waar geen jager het in zijn hoofd haalde om te schieten.

Op zich toch knap bedacht van onze vrienden of niet soms.

Ze wisten daar precies de omgeving omdat ze daar vroeger gewoond hadden.

En de jagers waren boos ze konden niks afschieten er was geen wild te bekennen.

Ik volgde alleen maar het nieuws ik kon niks doen.

Om half 12 hoorde ik het geluid van de motor achter het huis.

En ja hoor met een brede grijns op hun snoeten kwamen ze binnen.

Smerig en onder het mos en modder aan hun pootjes ( van de varkens natuurlijk ).

Ik moet eerlijk bekennen dat ik ook best wel een beetje trots op ze was.

Nou als ik je nou vertel dat die voerbakjes zo leeg waren en ze de hele middag heb –

ben liggen te slapen ik had er geen omkijken naar.

 


 

—————

Terug